ทางสู่ฝัน

ทางสายไหมสู่ดวงดาว

เป็นเส้นยาวโปรยด้วยดอก

มีมากมายตามลานนอก

แค่อยากบอกคือสายฝัน

สายวิมานที่อยู่หมู่นางฟ้า

เหล่าดาราพาเฉิดฉัน

เดินเที่ยวชมดมดอกกัน

ทุกคืนฝันเป็นเช่นนี้เอง

อักษร วจีศิลป์......220454

วิถีชีวิต

@....วิถีชีวิต....@

 ตื่นเช้า.....มาหดหู่

ฉันไม่รู้.....จะทำยังไง

งานหนัก.....มากไปไหม

ทำไมไม่.....หมดเสียที

ถามตัว.....เราเองว่า

มาทำซ่าส์.....อะไรนี่

ฉันอยู่.....มาเป็นปี

อีกนาที.....คงเบื่อตาย

มาทำ.....งานซ้ำซาก

ดูเหมือนจาก.....สิ่งทั้งหลาย

นั่งทำงาน.....เช้าสาย

มันวุ่นวาย.....กันเสียจริง

วันนี้น่า.....เบื่อหน่าย

ดูใจหาย.....หน่ายทุกสิ่ง

มองคน.....ที่ลุกวิ่ง

เหมือนผีสิง.....ลิงทโมน

บ้างถกเถียง.....เสียงดัง

บ้างลุกนั่ง.....ดูโชกโชน

บ้างก้มหน้า.....บ่นหยาบโลน

บ้างลุยโคลน.....มาทำงาน

เสียงฝนตก.....โปรยปลาย

ลงเป็นสาย.....ในเมื่อวาน

เช้านี้ยัง.....พลุกพล่าน

มาทำงาน.....กันเหมือนเดิม

รอเธอกลับมา

@...รอเธอกลับมา…@

เธอจากไป.....ใจห่วง.....หาแต่เธอ

นอนละเมอ.....คิดถึง.....อยู่ไม่หาย

อีกเมื่อไหร่.....จะกลับ.....ไม่เดียวดาย

รอเช้าสาย.....บ่ายเย็น.....ฉันจะรอ

นับคืนวัน.....ผ่านพ้น.....มาหลายครั้ง

รอความหวัง.....ครั้งใหม่.....ที่จะขอ

ขอความรัก.....จากเธอ.....ที่เฝ้าจอง

เป็นเจ้าของ.....หัวใจ.....เธอผู้เดียว

อีกกี่วัน.....กี่ปี.....เธอมาหา

นับเวลา.....ที่จาก.....ไม่แลเหลียว

ปล่อยอ้างว้าง.....เดียวดาย.....เสียจริงเชียว

ไม่เคยเลี้ยว.....หันกลับ.....เหมือนเช่นเคย

บางอารมณ์..คนกลอน

 *** บางอารมณ์..คนกลอน ***

เธอจากไป.....ใจห่วง.....หาแต่เธอ

นอนละเมอ.....คิดถึง.....อยู่ไม่หาย

อีกเมื่อไหร่.....จะกลับ.....ไม่เดียวดาย

รอเช้าสาย.....บ่ายเย็น.....ฉันจะรอ

หากมีรัก.....สักนิด

คงไม่ผิด.....ที่จะรัก

หากรักนั้น.....ไม่รู้จัก

ฉันขอพัก.....รักการเรียน

โลกนี้จะ.....สวยงาม

ฉันขอถาม.....อะไรอย่าง

เธอมีใคร.....ที่มาค้าง

หรือว่าอ้าง.....เอาเสียเอง

ลงทุนมา.....หาเธอ

แต่ไม่เจอ.....เธอไปไหน

ช่วยบอก.....อย่าหลอกใจ

ฉันสงสัย.....ในวาจา

ตะวันทอ.....แสงอ่อน

ตะวันรอน.....ร้อนในใจ

ตะวันคล้อย.....ลงไป

ตะวันไหล.....เคลื่อนลับดอย

ภูเขาสูง.....เสียดฟ้า

หมู่นกกา.....ออกหากิน

เช้าและสาย.....กลับถิ่น

ผึ้งโผผิน.....กลับรังมัน

 ดอกรักเร่.....เร่รัก

เห็นดอกรัก.....ใกล้บึงบัว

สองหนุ่มสาว.....ชวนหัว

เกาะเกี่ยวตัว.....ล้อเล่นกัน

เส้นชีวิตที่เปลี่ยนผัน

*** เส้นชีวิตที่เปลี่ยนผัน ***

เช้าวันที่สดใส....เด็กหญิงคนหนึ่ง

ได้พาชีวิตตัวเล็กๆ ตัวหนึ่งไปยังหนองน้ำ

มันคือปลาแสนสวย.....

ที่เด็กหญิง น่ารัก ผู้นี้นำมาเลี้ยงไว้นานแล้ว

แต่แล้ววันหนึ่ง......เธอจำเป็น...ต้องตัดสินใจ

ทำอะไรสักอย่างหนึ่ง...แม้ว่าในใจลึกๆแล้ว

ไม่อยากทำ...แต่ทว่า...ความจำเป็นบางอย่าง

ที่ทำให้เด็กหญิงน้อยผู้นี้...ต้องตัดสินใจ

ในความรู้สึกรัก สงสาร ระคนกันนั้น....

เด็กน้อยผู้นี้...ถึงกับน้ำตาไหลอาบแก้ม

เพราะการที่ต้องจากสิ่งอันเป็นที่รักไปนั้น

ทำให้เด็กน้อยผู้นี้...นั่งซึมเศร้า...

อาลัย ปลาน้อยแสนสวย ตัวนั้น

เธอได้ร่ำลา....ด้วยน้ำเสียงที่เต็มเปี่ยมไปด้วย

ความรัก ความเมตตา ความสงสาร.....

และด้วยสำนึกถึง.....ความมีอิสระภาพ

ทำให้เด็กน้อยผู้นี้.....รู้ว่าการที่เราได้กักขัง

ชีวิตสัตว์ชีวิตหนึ่งนั้น.....ชีวิตของปลาแสนสวยตัวนี้

ก็คงไม่ต่างอะไรกับ.....มนุษย์ที่ขาดอิสระภาพ

ความทุกข์ทน ทรมานย่อมมีขึ้น.....

เมื่อคิดได้เช่นนั้น...เด็กน้อยผู้นี้จึงได้ตัดสินใจ

และได้นำปลาแสนสวย ตัวนี้มาปล่อยที่บึง...

ด้วยจิตใจที่ไม่เศร้าหมอง และไม่เหลือความอาลัย

จากใบหน้าของเด็กน้อยผู้นี้อีก.....

แต่เต็มเปี่ยมไปด้วย.....ความรัก

ความยินดีในอิสระภาพของปลาตัวนี้

และเธอหวังอย่างยิ่งว่า สักวันเธอจะเห็น

ลูกหลานของปลาแสนสวยตัวนี้

เต็มหนองน้ำ..ในอนาคต

เธอเดินยิ้มกลับบ้านด้วยใบหน้า

ที่อิ่มเอม และมีความสุข......

ใบลาน

คืนนี้ฝันดี

(ขอบคุณภาพจาก internet นะคะ)

" คืนนี้ฝันดี "

...คงไม่ต้องถามว่าทำไม

คำนี้ถึงใช้กันบ่อย และเป็นที่นิยม

มันเป็นคำที่ทุกคน ถือว่าติดปาก

ระหว่างใครน่ะหรือ....

หนุ่มสาว เด็กรุ่น เด็กวัยเรียน...

มากมายเลยทีเดียว....

ไม่ใช่แค่นั้นหรอกนะ....ทุกเพศวัย

ที่มีความรัก ความผูกพันธ์ มีสายใยซึ่งกันและกัน

มักจะคุ้นเคยกับคำคำนี้ " คืนนี้ฝันดี " 

หรือ อาจจะให้หวานซึ้งอีกนิด " คืนนี้ฝันดีที่รัก "

ฟังดูแล้วรู้สึก โรแมนติค ทราบซึ้งในหัวใจ

ฟังแล้วรู้สึกอบอุ่น อย่างบอกไม่ถูก......

.........ไม่แปลกหรอกนะคะ ที่คำนี้

จะเป็นที่นิยม และพูดในสถานการณ์

ที่ทั้งสองจะต้องจากกัน...ในคืนหนึ่ง

แต่ไม่ใช่การลาจาก...ที่ไม่มีวันกลับมา

" คืนนี้ฝันดี " เบาๆ ลึกซึ้ง กินใจผู้ฟัง

มันเป็นการแสดงออกถึง...คนสองคน

ที่มีความใกล้ชิด...หรือว่าอะไรกันแน่

ซึ่งผู้เขียนก็ไม่อาจบอกได้.......

เพราะ ณ ปัจจุบัน หรือเวลานี้..

คำนี้ กลับเป้นที่นิยม ในกลุ่มของทุกเพศ

ทุกวัยไปเสียแล้ว......

เช่นกันนะคะ...ผู้เขียน ก็คงอยากจะบอกว่า

" คืนนี้ฝันดี " เช่นกัน.....

แล้วมาพบกันอีกนะคะ....

...ใบลาน

ความทรงจำ.........กับวัยซน

..... ความทรงจำ...กับวัยซน...

เช้าวันหยุดที่แสนจะวิเศษ กับบรรยากาศอันแสนจะอบอุ่น

วันหนึ่ง พี่สาวที่น่ารักได้มาชวนกิ่งแก้ว ไปเที่ยวสวนฟักทอง

ซึ่งไร่ฟักทองนี้ ได้อยู่ไกลจากบ้านไปประมาณสิบกว่ากิโลเมตร

พี่สาวได้ขับรถมอเตอร์ไซด์มารับที่หน้าบ้าน

กิ่งแก้วรู้สึกตื่นเต้น เพราะที่นั่นอุดมสมบูรณ์ ไปด้วยต้นไม้

ที่ชาวสวนได้พร้อมใจกันปลูกและ อนุรักษ์เอาไว้ด้วย

พี่สาวได้เตรียมอาหาร ของใช้ที่จำเป็นมาเต็มกระเป๋า

กิ่งแก้ว วิ่งมาทักทายพี่สาวที่ใจดี น่ารักทันที

แล้วกระโดดขึ้นนั่งซ้อนท้ายรถไป อย่างมีความสุข

ในใจนึกฝันหลายอย่าง เมื่อไปถึงไร่ฟักทอง

" ฉันจะทำอะไรก่อนดีนะ...? " กิ่งแก้วยิ้มกับตัวเอง

พูดคุยกับพี่สาวไปด้วยตลอดระยะทางที่ผ่าน

บรรยากาศเต็มไปด้วยกลิ่นอาย...ความบริสุทธิ์

ของแมกไม้ที่เขียวไปทั้งสองฝั่งถนน.......

ได้พบเห็นวิถีชีวิตของชาวไร่ ชาวนา..

กิ่งแก้วรู้สึกตื่นเต้น และดีใจ.......

เมื่อไปถึงไร่ฟักทอง กิ่วแก้วกับพี่สาว

ได้ลงไปสำรวจ ต้นฟักทองที่พี่สาว

ปลูกเอาไว้ พี่สาวเป็นคนขยัน...อดทนอย่างมาก

กิ่งแก้วนึกชื่นชมพี่สาว และมองด้วยความรัก

บริเวณในไร่ฟักทองมี วัชพืชขึ้นเล็กน้อย...

แต่ก็ไม่ได้เป้นปัญหาอะไร....มีสัตว์ตัวเล็ก

ตัวน้อยมากมาย เท่าที่กิ่งแก้วได้สังเกตเห็น

ต้นฟักทองแต่ละต้น มีความสมบูรณ์....

ออกผลเล็กเต็มทุกต้น พี่สาวมาดูเกือบทุกวัน...

ฉันก็มาด้วยในบางครั้ง.......

ทันใดนั้นเอง กิ่งแก้วได้เหลือบเห็นตัวอะไร

เล็กๆ ตัวมันสีสันสวยงาม และก็แปลก

กิ่งแล้วเดินเข้าไปดูใกล้ๆ ก็พบว่ามันเป็นตัวหนอนผีเสื้อน่ะเอง

กิ่งแก้วเดินดูรอบๆบริเวณไร่ฟักทอง...พี่สาวได้เก็บผลกับยอด

ไปด้วย

หลังจากที่พี่สาวได้เสร็จธุระเรียบร้อยแล้ว....

เรามาเที่ยวจนถึงเย็น..และได้เวลากลับบ้าน

กิ่งแก้วดีใจที่จะได้กลับบ้าน ขณะเดียวกันก็คิดถึงไร่ฟักทอง

เพราะว่า ที่นั่นเต้มไปด้วยธรรมชาติที่พวกชาวไร่ชาวสวนได้

ปลูกมันขึ้นมา

และได้เห็นสัตว์ตัวเล็กมากมายหลายชนิด...

บางชนิดไม่เคยเห็นก็มี.....

กิ่งแก้วกลับบ้านพร้อมพี่สาวและได้เก็บยอดฟักทอง

กลับบ้านไปเป็นอาหารเย็นอีกด้วย..........

เธอลาไร่ฟักทองในใจว่า " แล้วจะกลับมาอีกนะคะ "

ขอบคุณที่ให้ความสุขกับฉันในวันนี้ " 

กิ่งแก้วยิ้มกับตัวเองอย่างมีความสุขอีกครั้ง

และได้กล่าวกับพี่สาวอย่างแผ่วเบาว่า...

" หนูมีความสุขค่ะพี่สาว ขอบคุณสำหรับวันนี้ "

พี่สาวยิ้มรับด้วยใบหน้า อย่างมีความสุขเช่นกัน

เขียนโดย : อักษร วจีศิลป์

(ขอบคุณภาพประกอบจาก internet นะคะ)